Τον τελευταίο καιρό συζητιέται έντονα το γεγονός ότι ο Στηβ Κωνσταντινίδης δεν χρησιμοποιεί ποδοσφαιριστές των ακαδημιών στα αδιάφορα παιχνίδια που είχε η Πάφος fc. Θα μπορούσε για παράδειγμα να έριχνε στο γήπεδο πιτσιρικάδες να τους δει, αλλά δεν το έπραξε. Εδώ να διευκρινίσουμε ότι, ούτε οι προηγούμενοι προπονητές έδωσαν χρόνο συμμετοχής σε νεαρά παιδιά για να πάρουν κάποιες εμπειρίες.
Να διευκρινίσουμε επίσης ότι επί εποχής Λομάκιν και Ντουμπόφ οι ελάχιστοι μικροί που είχαν πάρει μέρος σε προετοιμασίες, εξαφανίστηκαν και αυτοί. Έτσι, η Πάφος αναγκάζεται να αγωνίζεται με κοινοτικούς ποδοσφαιριστές, αφού δεν μπόρεσε να «πετύχει» στις ακαδημίες της.
Πάμε τώρα στην πρόταση προς την Ομόνοια για την απόκτηση του Λοϊζου Λοϊζου. Ποιος πιστεύει ότι ο ποδοσφαιριστής θα άφηνε την Ομόνοια για την Πάφο; Κανείς! Άλλωστε, με την Ομόνοια θα παίζει Ευρώπη, θα διεκδικεί τίτλους κλπ. Στην πολλά υποσχόμενη ομάδα της Πάφου, δεν θα έχει τίποτα να κερδίσει εκτός από ένα χρυσοφόρο συμβόλαιο. Ίσως και να έπαιρνε καλύτερο μισθό από ότι στην Ομόνοια. Τίποτε άλλο. Επίσης, γιατί η Ομόνοια να πουλήσει ένα πολύτιμο περιουσιακό στοιχείο; Για να πάρει λεφτά; Μπα! Έχει μπόλικα.
Συνεπώς, εάν η ομάδα της Πάφου ήθελε να παίζει με κύπριους ποδοσφαιριστές, θα έπαιρνε, με το 1 εκ. τους Δημήτρη Θεοδώρου της ΕΝΠ και Μάριο Ηλία του Εθνικού και δεν θα έριχνε πυροτεχνήματα τύπου Λοΐζου.
